صفحه محصول - تحقیق در مورد داریوش یکم

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 11 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

1
‏داریوش یکم‏ (به ‏پارسی باستان‏: ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‏)، پسر ‏ویشتاسپ‏، ملقب به ‏داریوش بزرگ‏، سومین پادشاه ‏هخامنشی‏ بود. وی در سال ۵۲۲ پیش از میلاد، با کمک تعدادی از رؤسای هفت خانواده‏ٔ‏ اشرافی ‏پارسی‏ با کشتن ‏گئومات‏ ‏مغ‏ یا به روایتی با کشتن همان ‏بردیای‏ واقعی پسر کوروش و وارث حقیقی سلطنت ‏[۱]‏[۲]‏[۳]‏ بر تخت نشست. پس از آن به فرونشاندن شورش‌های داخلی پرداخت. نظام شاهنشاهی را استحکام بخشید و سرزمین‌هایی چند به شاهنشاهی الحاق کرد. آغاز ساخت ‏پارسه‏ (تخت جمشید) در زمان پادشاهی او بود.
‏از دیگر کارهای او حفر ترعه‌ای بود که ‏دریای سرخ‏ را به ‏رود نیل‏ و از آن طریق به ‏دریای مدیترانه‏ پیوند می‌داد. مقبره‏ٔ‏ او در دل کوه رحمت در مکانی به نام ‏نقش رستم‏ در ‏مرودشت‏ فارس (نزدیک ‏شیراز‏) است. شهرت او در غرب به خاطر وقوع نبرد ناموفق ایرانیان با یونانیان در مکانی به نام ‏ماراتون‏ در زمان اوست. آغاز ساخت ‏پارسه‏ (تخت جمشید) در زمان پادشاهی او بود. پس از جهانگیری ‏کوروش‏ و ‏کمبوجیه‏ سراسر آسیا مگر ‏عربستان‏ جزو قلمرو او محسوب می‌گردید.‏[۴]
‏دو نظریه درباره رسیدن به پادشاهی
‏نظریه بردیای دروغین
‏روایت ‏هرودوت‏ از به پادشاهی رسیدن داریوش چنین است
‏گئومات‏ (سمردیس) یا ‏بردیای دروغین‏ پس از دستیابی به تاج و تخت، تمام زنان ‏کمبوجیه‏ را به همسری گرفت. یکی از این زنان ‏فیدمیا‏، دختر ‏اتانس‏ (‏هوتن‏) یکی از تواناترین نجبای ایران بود. اولین کسی که پس از هفت ماه فرمانروایی به گئومات ظنین شد که او فرزند کوروش نیست بلکه مرد شیادی است، ‏اتانس‏ بود. او از دختر خود پرس‌و‌جو کرد و دخترش نتیجه‏ٔ‏ تحقیق را به پدر اطلاع داد. اتانس یک دسته‏ٔ‏ شش نفره، از نجبای پارس را که به آنها اطمینان داشت، در ‏شوش‏ تشکیل داد و با ورود داریوش از ‏پارس‏ تصمیم اتخاد شد که او را نیز در گروه خویش وارد سازند. این هفت تن با هم قسم خوردند که برای دفع غاصب اقدام کنند. ‏هرودوت‏ این قیام را ‏قیام هفت یار‏ نام نهاده‌است. ‏[۵]
‏کتزیاس‏ نیز با هرودوت در موضوع کشته شدن ‏بردیا‏ به فرمان ‏کمبوجیه‏ همداستانست ‏[۶]‏. ‏کتزیاس‏ اسم این ‏مغ‏ را ‏سپنت دات‏ یعنی داده‏ٔ‏ مقدسات نوشته‌است که به زبان امروزی ‏اسفندیار‏ می‌شود. ‏[۷]‏در روایات داریوش هیچ اشاره‌ای به شباهت ‏مغ‏ با شاهزاده‏ٔ‏ واقعی ‏بردیا‏ نشده‌است و این داستان باید از مبالغات شاعرانه‏ٔ‏ معمول مورخان قدیم ‏یونان‏ سرچشمه گرفته باشد. ‏[۸]