پاورپوینت اَلدَّرْسُ الْاوَّلُ عربی، زبان قرآن (3) پایه دوازدهم انسانی (pptx) 36 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 36 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
اَلدَّرْسُ
الْاوَّلُ
عربی
، زبان قرآن (
3)
پایه
دوازدهم انسانی
قيمَةُ کُلِّ امْرِئٍ ما يُحْسِنُهُ.
(أَميرُ الْمُؤمِنينَ عَليٌّ)
ارزش هر انسانی به آن چيزی است که آن را به خوبی انجام می دهد.
اَلدّاءُ وَ
الدَّواءُ
بیماری و دارو
دواؤك فيك وما تُبصِرُ
و
داؤُك مِنك ولا تَشْعُرُ
أَ تَزْعَمُ أَنَّك جِرْمٌ صَغيرٌ
و فيك انْطوى الْعالَمُ الأَكبَر
ترجمه
دارويت در خودت است و نمی بينی [نيز] دارويت از خودت است و حس نمی کنی.
ترجمه
آيا می پنداری که تو چيزی کوچک هستی؟ حال آنکه جهان بزرگتر در تو درهم پيچيده است.
اَلنّاسُ أَکْفاءٌ
مردم يکسان اند
اَلنّاسُ مِن جهةِ الْآباءِ أَكْفاءُ
أَبوهُمُ آدمٌ والْأمُّ حَوّاءُ
پس به کمک دانش رستگار شو و برای آن جايگزينی نخواه که مردم، مُرده و اهل دانش زنده اند.
وقَدْرُ كُلّ امْرِئٍ ما كان يُحْسِنُهُ
و لِلرجالِ عَلَى الْأفعالِ أَسماءُ
فَفُزْ بِعِلْمٍ ولاتَطْلُبْ بِه بَدَلاً
فَالناسُ مَوتَى و أَهلُ الْعِلْمِ أَحياءُ
مردم از نظر پدر و مادر (پدران، نياکان) يکسان اند. پدرشان آدم و مادر[شان] حوّاست
و ارزش هر آدمی به کاری است که آن را به خوبی انجام می داده است (می دهد). و انسانها با کارهايشان نامهايی دارند
أَيُّهَا الْفاخِرُ جَهلاً بِالنَّسَبْ
إنَّمَا النّاسُ لِأُمٍّ و لِأبْ
ترجمه
: ای که نابخردانه افتخار کننده به دودمان هستی، مردم، تنها از يک مادر و يک پدراند
.
هَل تَراهُم خُلِقوا مِن فِضَّةٍ
أَمْ حَديدٍ أَمْ نُحاسٍ أَمْ ذَهَبْ
ترجمه
: آيا آنان را می بينی (می پنداری) که از نقره، آهن، مس يا طلا آفريده شده اند؟
بَل تَراهُم خُلِقوا مِنْ طينَةٍ
هَل
سِوی
لَحْمٍ و عَظمٍ وعَصَبْ
ترجمه
: بلکه آنان را می بينی از تکّه گِلی آفريده شده اند. آيا به جز گوشت و استخوان و پی اند؟
إنَّمَا الْفَخْرُ لِعَقلٍ ثابِتٍ
وَ حَياءٍ وَعَفافٍ وأَدَبْ
ترجمه:
افتخار، تنها به خِردی استوار، شرم، پاکدامنی و ادب است.
اَلْفَخْرُ بِالْعَفافِ
(سربلندی با پاکدامنی)
به هم پيچيده شد
انِطْوَی
نگاه كرد
جانشين
پيکر
بيماری
گمان كرد
جُز
أبَصْرَ
الَبْدَل
الَجْرْم
الَدّاء
زَعَمَ
سِوی
گلِ، سرشت
استخوان
مس
پی، عصب
آهن
اَلطّين، اَلطّينَة
الَعْظمْ
اَلنُّحاس
اَلعْصَب
الَحْديد
المعجم
عیّن الصَّحيحَ وَ الْخَطَأَ حَسَبَ نَصِّ
الدَّرس
با توجّه به متن درس ، جمله های درست یا نادرست را معلوم کنید .
الْفَخْرُ للِعَقلِ وَ الْحَياءِ وَ الْعَفافِ وَ الأدَبِ
دوَاؤُنا فينا وَ نحْنُ ننَظرُ إليَهِ، وَ داؤُنا مِناّ وَ نحْنُ نشْعُرُ بهِ
قيمَةُ کُلِّ امْرِئٍ بِأَعمالِهِ الْحَسَنَةِ
طالبُ الْعِلمِ بيَنَ الجُهّالِ يُشبهُ المَيِّتَ
اَلتَّفاخُرُ بِالنَّسَبِ مَحْمودٌ
سرافرازي، به خِرد، شرم، پاكدامني و ادب است.
داروی
ما در خودمان است و ما آن را می بینیم و بیماری ما از ماست و آن را حس می کنیم.
ارزش هر كسي (انساني) به كارهاي خوبش است
جوینده دانش ميان نادانها مانند مرده است
فخرورزي به اصل و نسب پسنديده است
حروف مشبَّهة
بالفعل:
«إنَّ، أَنَّ، کَأَنَّ، لکِنَّ، لَيْتَ، لَعَلَّ»
حروف مشبَّهة بالفعل بر سر جمله اسميّه (مبتدا و خبر) مي آيند و هنگامي که بر اسم ظاهر وارد مي شوند، آن را به عنوان اسم خود، منصوب مي کنند؛ ولي اِعراب خبر را تغيير نمي دهند.