صفحه محصول - دانلود فایل پاورپوینت آماده بابیه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 82 صفحه

قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :

بنام خدا بابیه 1- بنیانگذار فرقه ى «بابیه» فرقه ى «بابیّه» به دست میرزا على محمّد شیرازى، ملقّب به «باب» تاسیس شد. بابیّه، او را «حضرت اعلى» و «نقطه ى اولى» هم لقب داده اند. وى، فرزند سیّد رضاى بزّ از است.«در کتاب آیین باب، ص 4، آمده است: «پدر سیّد على محمّد، سیّد على رضا و نام جدّش سیّد ابراهیم پسر سیّد فتح الله است. و خودِ «باب» هم در کتاب بین الحرمین، نامِ خود و نیاکان اش را چنین نوشته است.» او، در یکم محرم سال 1235 هجرى، مطابق با 13 اکتبر 1819 میلادى، در شیراز به دنیا آمد. ««باب» در کتاب بین الحرمین، درباره ى زمان ولادت اش آورده است: «و انّه لعبد قد ولد فی یوم اوّل المحرّم من سنه 1235...». بعضى هم نوشته اند که میرزا على محمّد شیرازى، در یکم محرّم 1236 هجرى قمرى (نهم اکتبر 1820 میلادى) در شیراز به دنیا آمد و در 27 شعبان سال 1266 هجرى قمرى (نهم ژوئیه سال 1850 میلادى) در نزدیکى ارگ تبریز، در سنّ سى سالگى، تیرباران شده است. ر.ک: لغت نامه ى دهخدا، ج 9، ص 32. »مادر او، فاطمه بیگم نام داشت. در طفولیّت، پدرش وفات کرد و او تحت حمایت عموى خود حاجى سیّد على تربیت یافت. وى، تحصیلات ابتدایى اش را در شیراز آغاز کرد و در نوجوانى به بوشهر رفت و نزد شخصى به نام شیخ محمّد که به «شیخ عابد» شهرت داشت، به تحصیل پرداخت. «بعید نیست که مخاطبِ «باب» در این عبارت: «انّ یا محمّد معلّمی، لاتضربنى فوق حدّ معیّن...»، معلّم وى، همین شیخ محمّد عابد باشد. (این عبارت در کتاب بیان عربى، ص 25، آمده است.)» شیخ عابد که از شاگردان شیخ احمد احسایى و سیّد کاظم رشتى بود «ر.ک: تلخیص تاریخ نبیل زرندى، اشراق خاورى، ص 63 - 64» در بوشهر (ایران) به تعلیم و تربیت و تدریس اشتغال داشت. سیّد على محمّد، نزد او، به خواندن و نوشتن پرداخت و قسمتى از ادبیات فارسى و عربى و کلّیات مطالب و آموزه هاى شیخیه را آموخت و بدین ترتیب از همان دوران، با نام روساى شیخیّه (احسایى و رشتى) آشنا شد. 2-تحصیل و تجارت «باب» تحصیلات سیّد على محمد، اندک بود. او، در نوشتن مطالب به زبان فارسى و بویژه عربى، دچار اشتباهات فاحش شده که نشانه ى عدم اطّلاع کافى وى از ادبیات زبان عربى و فارسى است. او، پس از مدّتى کوتاه که به تحصیل پرداخته بود، دست از آن کشید و در هفده سالگى، همراه دایى خویش، میرزا سیّد على تاجر، شغل پدر را پیشه ى خویش ساخت «ر.ک: مقاله ى سیّاح، ص 5. این کتاب، تالیف عباس افندى (پسر بزرگ حسینعلى بهاء) است که نام هاى دیگرى هم مانند سرگذشت یک مسافر، روزنامه ى یک مسافر، شرح سیّاح دارد. بنا به نقل مولف الکواکب الدریه، ص 7، این کتاب در بمبئى (هندوستان) و نیز از سوى ادوارد براون در انگلستان به چاپ رسیده است.»