تعریف شرکت سهامی

مقدمه
تا پايان قرن هجدهم ميلادي، واحدهاي انتفاعي يا به صورت مؤسسات انفرادي و يا به صورت شركتهاي غير سهامي يعنو با مالكيت چند نفر شريك تأسيس مي‌گرديدند. به علت اوضاع مساعد سياسي در اروپا در قرن هفدهم و هجدهم و پيشرفت علوم، مخصوصاً علوم تجربي و استفاده كاربردي از آنها در معيشت افراد بشر، مثلاً در كشاورزي، استفاده از ماشين تخم‌پاشي و استفاده از نيروي بخار در ماشين‌ها همگي باعث پيدايش انقلاب صنعتي در جهان كه در اواخر قرن هجدهم شروع شده و همچنان تداوم يافته، گرديده است.
همزمان با پيشرفت علوم تجربي، كشورهاي اروپايي معروف ، شروع به گسترش قلمرو تجارتي خود نموده و علاوه بر تسلط بر بازارهاي اروپايي ديگر، مستعمرات خود را بسط و توسعه دادند، در نتيجه عوامل فوق، سرمايه‌داران براي استفاده بيشتر به فكر استفاده از پولهاي اندك مردم افتاده و اقدام به تأسيس شركتهاي سهامي كردند و بدين ترتيب در سال 1830 ميلادي اولين شركت سهامي به كار انداختن سرمايه‌هاي نقدي در مقياس وسيع‌تر به منظور كسب سود بيشتر و حفظ سرمايه‌هاي افراد مي‌باشد، زيرا در شركتهاي غير سهامي و مالكيت فردي ميزان سرمايه به كار انداخته شده كم و از طرفي ريسك از بين رفتن سرمايه مالكين آن بيشتر مي‌باشد. در صورتي كه در شركتهاي سهامي ميزان سرمايه و تعداد مالكين شركت مي‌تواند خيلي بيشتر از شركتهاي غيرسهامي مي‌باشد و خطر از بين رفتن سرمايه نيز اولاً كاهش يافته و ثانياً باعث از بين رفتن تمام سرمايه اشخاص نمي‌گردد. بديهي است كه تأسيس شركتهاي سهامي به دليل مزاياي متعددي كه نسبت به ساير شركتهاي ديگر دارد سال به سال افزايش يافته و از طرف ديگر شركتهاي سهامي تكامل يافته و امروزه شركتهاي سهامي عام كه در تمام دنيا مهم‌ترين شركتها را تشكيل مي‌دهند، تبلور تكامل شركتهاي سهامي مي‌باشند.